Jak szybko i skutecznie nauczyć się czasów w angielskim samemu?
Praktycznie każdy język zawiera elementy, które tradycyjnie sprawiają problemy osobom, które chcą się go nauczyć. W przypadku nauki języka angielskiego ogromne problemy może sprawić zrozumienie zasad dotyczących czasów. W języku polskim wyróżniamy tylko 3 czasu, podczas gdy w języku angielskim jest ich aż 12 lub 16, w zależności od przyjmowanej zasady liczenia czasów. Spójrzmy zatem, jak można szybko nauczyć się czasów w angielskim i zacząć używać najpotrzebniejszych z nich.
Jak szybko nauczyć się czasów w angielskim? – nauka zasad gramatycznych
Spis treści
Pomimo tego, że w wielu przypadkach sama znajomość słownictwa pozwala zrozumieć ogólny sens usłyszanej wypowiedzi, do swobodnego rozmawiania po angielsku konieczna jest znajomość zasad gramatycznych. Pierwszym krokiem do zrozumienia działania czasów w języku angielskim jest dokładne zrozumienie, do czego służy każdy z nich. Pomimo kilku wyjątków (jak np. w przypadku różnic pomiędzy Past Simple i Present Perfect), zastosowanie większości czasów występuje tylko w kilku dokładnie określonych sytuacjach. Spójrzmy na przykład na czas Present Simple. Wykorzystuje się go do opisania sytuacji powtarzalnych – codziennych, wypowiadania prawd o świecie (np. prawa przyrody itd.), oraz czynności, które wynikają z ustalonego wcześniej planu (np. rozkład autobusów). Pierwszym krokiem do nauki czasów jest więc zapamiętanie konstrukcji oraz teoretycznego zastosowania każdego czasu. Następnie można przejść do praktyki.
Szybka nauka gramatyki i czasów w angielskim – tłumacz i twórz swoje zdania
Po zapoznaniu się z zasadami poszczególnych czasów trzeba zacząć ćwiczyć. Gramatykę najlepiej poznawać poprzez praktykę, czyli np. przez tłumaczenie oddzielnych zdań lub fragmentów tekstu. W odróżnieniu od rozmowy, podczas tłumaczenia mamy czas na dokładne zrozumienie zdania i podzielenie go na czynniki. Następnie możemy przyjrzeć się kontekstowi i zastosować odpowiedni czas w tłumaczeniu. Dzięki takim ćwiczeniom możemy odkryć zasady stosowania czasów w różnych sytuacjach. Ucząc się czasów, warto również wykorzystać własne przykłady. Na przykład, jeśli właśnie staramy się zrozumieć zasady dotyczące czasu Present Continuous, powinniśmy wykorzystać go w różnych kontekstach. Spójrzmy, w jakich sytuacjach się go wykorzystuje i wymyślmy, jak możemy wykorzystać go w naszym codziennym życiu. Warto pamiętać, że najprostsze do zapamiętania są zawsze te przykłady, które dotyczą naszego życia. Przedstawiamy teraz krótki opis poszczególnych czasów.
Present Simple
Present Simple to podstawowy i prawdopodobnie najłatwiejszy czas w angielskim. Używa się go do opisania sytuacji powtarzalnych i niezmiennych prawd. W Present Simple często używa się słówek wskazujących na częstotliwość wykonywania czynności jak np. always, never, often, usually, every day, twice a month itd. Trzeba również pamiętać o konieczności dodania `s` w trzeciej osobie liczby pojedynczej w zdaniach twierdzących. Przykład: I eat – jadam.
Present Continuous
Present Continuous to również jeden z pierwszych czasów, których trzeba się nauczyć. Czas ten najczęściej opisuje czynność, która jest w tej chwili wykonywana. Charakterystyczną cechą tego czasu jest wykorzystanie czasownika w formie gerund (-ing). Przykład: I am eating – ja jem.
Present Perfect
Present Perfect to jeden z najważniejszych i najtrudniejszych czasów w języku angielskim. Jego nauka jest jednak koniecznością. W przypadku tego czasu największe znaczenie ma to, czy skutki jakiejś czynności mają wpływ na teraźniejszość. Jest to podstawowa różnica między Past Simple. Czas Present Perfect wykorzystuje się również do opisu czynności, która zaczęła się w przeszłości i trwa do dziś. Przykład: I have eaten – zjadłem (dosłownie przed chwilą).
Present Perfect Continuous
Czas Present Perfect Continuous wykorzystuje się w następujących sytuacjach: do opisywania czynności, która rozpoczęła się w przeszłości, trwała nieprzerwanie i trwa do chwili obecnej, oraz jeśli rozpoczęła się w przeszłości i już się skończyła, ale wciąż są widoczne lub odczuwalne jej skutki. Przykład: I have been eating – wciąż jem (jem od pół godziny i wciąż nie skończyłem).
Past Simple
Przejdźmy teraz do czasów przeszłych. Podstawowym z nich jest Past Simple, który jest odpowiednikiem czasu Present Simple w czasie przeszłym. Opisuje wydarzenia, które dokonały się w określonym czasie w przeszłości. W tym celu wykorzystuje się konkretne określenia czasu, np. wczoraj, dwa dni temu, rok temu itd. Warto również zwrócić uwagę na odmianę czasowników nieregularnych. Przykład: I ate (czasownik nieregularny) – zjadłem.
Past Continuous
Past Continuous jest z kolei czasem bardzo podobnym do Present Continuous. Podstawowa różnica polega oczywiście na tym, że ten czas wykorzystujemy do opisywania czynności trwających w określonym czasie lub przez określony czas w przeszłości. Podobnie jak w przypadku Present Continuous również używamy czasownika w gerundzie (tj. z „-ing”). Różnicą jest jednak odmiana czasownika „to be”. Przykład: I was eating – ja jem (np. jadłem wczoraj, podczas grania na komputerze).
Past Perfect
Naukę czasów bardzo ułatwia wykorzystanie analogii. W przypadku czasu Past Perfekt możemy go porównać z czasem Present Perfect. Czas Past Perfect to czas przeszły dokonany, nazywa się go także czasem zaprzeszłym. Stosuje się go dla opisania zdarzenia lub czynności, która została zakończona przed rozpoczęciem innej czynności w przeszłości. Przykład: I had eaten – zjadłem (zanim wróciłem do domu).
Past Perfect Continuous
Czasu Past Perfect Continuous to czas, który stosuje się podczas mówienia o czynności ciągłej w przeszłości, która zaczęła się, zanim miała miejsce jakaś inna czynność przeszła. Zdania twierdzące są zbudowane w następujący sposób: had + been (we wszystkich osobach tak samo) + czasownik z końcówką -ing. Spójrzmy teraz na czasy przyszłe. Przykład: I had been eating – (wczoraj zanim wróciłeś do domu jadłem już od dwóch godzin).
Future Simple
Podstawowym czasem wyrażającym przyszłość jest Future Simple. Czas przyszły prosty, jest bardzo łatwy zarówno w tworzeniu jak i użyciu. Wystarczy, że po podmiocie (osobie wykonującej czynność) dodamy will oraz czasownik w standardowej formie. Przykład: I will eat – zjem.
Future Continuous
Kolejnym czasem przyszłym jest Future Continuous. Za jego pomocą wyrażamy czynność, która będzie wykonywana w przyszłości i będzie trwała przez określony czas. Podobnie jak w przypadku innych czasów Continuous, do jego stworzenia dodaje się czasownik z końcówką „-ing”. Przykład: I will be eating – będę jeść.
Future Perfect
Ciekawym, choć niezbyt często używanym czasem jest czas Future Perfect. Stosuje się go wtedy, kiedy celem jest wskazanie czynności, która skończy się, zanim zacznie się następna czynność, lub zakończy się przed jakimś punktem czasowym, który będzie w przyszłości. Podobnie jak w przypadku innych czasów Perfect, wykorzystuje się go do opisu czynności dokonanej. Przykład: I will have eaten – skończę jeść (jutro, zanim skończy się data ważności, już zjem jogurt).
Future Perfect Continuous
Ostatnim przedstawianym przez nas czasem jest Future Perfect Continuous. Również nie należy on do najczęściej wykorzystywanych elementów języka angielskiego. Future Perfect Continuous to zwykle jeden z ostatnich czasów gramatycznych, które poznaje się w nauce języka angielskiego. Stosuje się go w celu wyrażenia czynności, która będzie trwać do jakiegoś momentu (punktu czasowego) w przyszłości przez określony okres czasu, nie ma jednak znaczenia, kiedy będzie ona zakończona. Przykład: I will have been eating – kiedyś będę w trakcie jedzenia (jutro, kiedy wrócisz do domu z pracy, będę już jeść przez pół godziny.